interior-design18

دورکاری و مزایای آن

گوتیک یک سبک معماری در قرن های ۱۲ تا ۱۶ میلادی می باشد. سبک گوتیک به عنوان یک سبک مذهبی در  ساخت کلیسا ها بسیار مورد استفاده بوده اولین بار در فرانسه شکل گرفته است.

معماری گوتیک شامل سه دوره ی گوتیک آغازین، گوتیک میانی (پیشرفته) و گوتیک پسین می شود.

معماری گوتیک با استفاده از سنگ، بیانی عالی از دین مسیحیت را ارائه داده است. باعث تعجب نیست که عظیم ترین ساختمانهای گوتیک را کلیساها تشکیل میدهند که از آن ها نتایج شگفت آوری در قرن های سیزده و چهارده در اروپای غربی نمودار گردید. با اینکه در تعليمات مسیح، پادشاهی بهشت در درون ما بیان گردیده، با این حال مناره های مخروطی شکل و سازه داخلی کلیساهای گوتیک به سمت بالا اشاره دارد، به سوی بهشتی در بالا.

گوتیک ، یک سبک سنتی

اجتماعات قرون وسطی به کلیساهایشان بسیار افتخار می کردند. برخی از شهرها بیش از نیمی از بودجه سالانه را هر ساله به ساخت کلیساها اختصاص می دادند، با این حال معمولا هزینه ها بیشتر از بودجه اختصاص یافته بود به همین دلیل مدیران شهری می بایست روش هایی مبتکرانه را جهت تامین بودجه و جمع آوری کمک مالی به کار می گرفتند.

افرادی که کار طراحی و ساخت کلیساها را برعهده داشتند از مردمان محلی نبودند، آنها بناهای ماهری بودند که در گروههایی سازماندهی شده، با توجه به پروژه های تعریف شده از شهری به شهر دیگر سفر می کردند. سر بناها در واقع معماران آن زمان محسوب می شدند. هرچند که نام این معماران از طریق علائم حک شده در بلوک های سنگی قابل شناساییست اما هویت تعدادی از آنها برای ما همچنان نامعلوم باقی مانده است. ترسیم نقشه با مفهوم و تعریف کنونی در آن زمان وجود نداشت و گاهی بخشی از ساختمان به دلیل اشتباه در ساخت فرو می ریخت. اما شکوه و عظمت دستاوردهای این معماران گواهی مطلق است بر مهارت های خارق العاده و قدرت بالای جسارتی که الهام بخش آنها بوده است.

چگونه یک ساختمان گوتیک را تشخیص دهیم؟

قوسهای نوک تیز بارزترین مشخصه ساختمان های گوتیک است که بازدیدکنندگان در نگاه اول خواهند

دید. نمای غربی مزین ترین بخش یک کلیسا به سبک گوتیک بود. معمولا سه ورودی با حجاری های پر کار

در این نما وجود دارد که ورودی میانی بزرگترین آنهاست. چیدمان درب ها با تقسیم بندی فضاهای داخلی در

ارتباط بوده که به سالن عریض اصلی کلیسا و دو راهرو در طرفین تقسیم می شود. درگاه های عقب

نشسته در دیوار توسط ستون های فرو رفته همراه با طاق هایی بر روی آن ها شکل گرفته اند.

یکی از ویژگی های ماهوی کلیسا ها ریخت یا پیکر ستون بود که در واقع بخشی از ستون محسوب نمی

شد. پیکره های معماری کلاسیک با ستون ها ترکیب شده اند. در حالیکه در گوتیک معمولا جلوتر از ستون

ها قرار می گیرند. پیکره ها در مجسمه سازی گوتیک بسیار طبیعی به نظر می رسند. پارچه لباس ها لطیف

و خوشایند بوده و بسیاری از مجسمه های زن حالتی موجی شکل دارند که به منحنی s

شکل گوتیک معروف است. در بالای ورودی ها نما با تزییناتی پر کار همراه است به گونه ای که به سختی

می توان جای خالی پیدا نمود. ردیف مجسمه ها به تناوب، جایشان را با طاقچه هایی پر شده از مجسمه

عوض می کنند.

بسیاری از دربها، پنجره ها و طاقچه ها با تقلید از سطح مثلثی زیر شیروانی تا حد امکان بالا رفته اند. قالب

بندی های افقی و ردیفهایی از گذرگاه های بسته طاقدار به غنای محصول افزوده است. پنجره مدور بزرگی که با سنگ کاری پیچیده تزیین شده، که پنجره رز خوانده می شود، معمولا در میانه نما قرار می گیرد.

کراکت

دورکاری

کراکت ها (Crocket)یکی از تزیینات رایج گوتیک است. آنها منحنی هایی با فرم برگهای مارپیچ بوده و برای

تزیین وجوه شیبدار مناره ها، سایبان ها، برج ها و سایر برآمدگی های ساختمان کاربرد داشتند. حجاری های

بالای سردرب ها با هدف راهنمایی اجرا می شد. آنها بر اساس اتفاقات انجیل و به صورتی داستان گونه از

دربی تا درب دیگر ادامه می یافت. در بالای نمای غربی دو برج اصلی در نقطه برخورد سالن کلیسا با بازوهای

جانبی برج مرکزی قرار داشت که معمولا شامل مناره بسیار بلندی می شد. در برخی از کلیساهای بزرگ

ساختن برج ها بیشتر جزو برنامه های سازندگان بود اما به دلیلی کمبود بودجه یا نا امن بودن، ایجاد بخش

های الحاقی در قسمت فوقانی ساختمان های بلند متوقف می شد.

فضاهای داخلی

پلان همکف در کلیسای گوتیک به فرم صلیب لاتین است که اغلب با الحاق کلیسایی کوچک یا دو ردیف راهرو و فضاهای گردشی تغییر می کند. سالن کلیسا توسط یک ردیف ستون از راهروها جدا می شود. بالای راهروها گالری ها قرار گرفته و روی گالری ها یک ردیف پنجره تعبیه شده است. این چیدمان از کلیسایی تا کلیسای دیگر متفاوت بوده که این تفاوت ها برای مراجعه کنندگان از نکات جالب توجه است.

با ورود به یک کلیسای گوتیک احساسی از ارتفاعی عظیم از نخستین تاثیرات فضاست که بخشی از آن

ناشی از ارتفاع واقعی ساختمان و بخشی دیگر به دلیل خطای بصری ایجاد شده توسط ستونها، طاق ها،

پشتبندها، و سایر المان های رو به سمت بالا می باشد. در سبک های پیشین، وزن – یا نیروی عمودی به

سمت پایین – به سقف های طاقی شکل وارد و از آنجا در دیوارهای حجیم توزیع می گردید. از همین رو

پنجره ها و دربها با اندازه هایی کوچک در نظر گرفته می شدند تا موجب تضعیف دیوارها نشوند و به تبع آن

کلیساها به سوی تاریک بودن گرایش پیدا می کردند.

دورکاری

پشت بند ها در گوتیک

در معماری گوتیک، سازه بام از نوع پشتبندهای طاقی شکل است. پشتبندها از سنگ بوده و در ابتدا این

ها ساخته و سپس فاصله بین پشتبندها با متریالی بسیار سبکتر پر می گردید. به این صورت بود که در

الحاقات بعدی پشتبندها برای فشار رو به پایین وارد شده قابل اعتماد بوده و فشار از طریق ستون ها به زمین منتقل میشد.

عملکرد شمع های پشتیبان دیوار به عنوان وزنه تعادلی است که کلیه فشار رو به بالا را به دیوارها منتقل

می کند. نوک حایل های پشتیبان تزیینی به نظر می رسند در حالیکه هدف اصلی آنها اضافه نمودن بار

بیشتر و افزایش پایداری حایل هاست. از آن جا که دیوار ها در این سیستم باز چندانی را حمل نمی کنند،

می توان آن ها را با ارتفاعی بسیار بلند تر به همراه پنجره های بزرگتر ساخت که امکان ورود حجم زیادی نور

طبیعی را به داخل ساختمان فراهم می شود. برخی از این پنجره ها به اندازه ای بزرگ بودند که از یک حایل تا حایل بعد ادامه می یافتند.

دورکاری

منبع : کتاب معماری جهان به زبان ساده

دورکاری

سبک مینیمال کابینت چیست؟

کابینت

کابینت

یکی از پرطرفدارترین سبک های معماری، سبک مینیمال کابینت می باشد. عموما افرادی که به دنبال سادگی، آرامش و سکوت اند به سبک مینیمال یا کمینه گرایی علاقه مند می شوند. کلمه مینیمال واژه‌ای لاتین است.  minimal در لغت به معنی حداقل است. اصطلاح مینیمالیست نیز با توجه به محل کاربرد آن به معنی حداقلی و استفاده بردن از حداقل‌ها است.

در حقیقت، مینیمالیسم یک جنبش هنری و طراحی گسترده است که شروع آن به قرن بیستم میلادی باز می‌گردد. مینیمالیسم به عنوان یک مفهوم، نه تنها در معماری، بلکه در زمینه‌های دیگر هنر و طراحی و حتی شیوه زندگی، معنا و کاربرد فراوانی دارد. مینیمالیسم، به عنوان یک جنبش، در دنیای هنر بوجود آمد. این اصطلاح در سال 1965 میلادی توسط فیلسوف بریتانیایی ریچارد وولهایم استفاده شد و بعدها به واژه و اصطلاحی رایج و همه گیر تبدیل شد.

کابینت

هدف سبک مینیمال

هدف این سبک این است که می توان  با پرداخت کمتر به تزیینات و جزییات، تنها با تاکید بر خلوص گرایی و سادگی صرف و نیز با بیرون کشیدن زیبایی ذاتی المان های معماری فضا، هر قطعه از هنر، دکوراسیون و مبلمان فضا، بتوان بیشترین تاثیر روانی را در محیط ایجاد کرد تا در نهایت باعث ایجاد نگرشی ساده گرایانه در انسان در برابر محیط اطراف و زندگی خود شود.

همچنین طراحی پلان و فضاها به صورت اپن یا باز می باشد تا از هر گونه مخفی گرایی پرهیز شود و به جای آن شفاف سازی و روشن نمایی در فضا رخ دهد. با اینکه سبک مینیمالیسم بسیار ساده و شیوا است، در عین حال حس دعوت کنندگی بسیار زیادی دارد و تقریبا هر فضایی را تبدیل به محیطی جذاب، زیبا و لوکس می نماید.

به همین دلیل است که شعار معروف این سبک، یعنی “کمتر بیشتر است ” (less is more) یا “هر چه کمتر بهتر! ” در همه بخش های این سبک خود نمایی می کند. جالب است که این شعار دقیقا خلاف سبک های سنتی و  کلاسیک می باشد که شعار آنها “هر چه بیشتر بهتر” (more is more) است.

کابینت

رنگ

رنگ مبلمان باید به گونه ای انتخاب شود که شما را به هدف هر چه ساده تر کردن فضا نزدیک کند. در نوع اصیل این سبک تنها از یک رنگ استفاده می شود، اما اگر شما می خواهید کمی از خشکی این سبک فاصله بگیرید، می توانید از طیف رنگ های گرم هم به عنوان رنگ مکمل و چاشنی طراحی استفاده کنید تا از ایجاد یکنواختی جلوگیری کنید. بدین منظور می توانید از قانون 10/30/60 استفاده کنید. یعنی یک رنگ را به عنوان رنگ غالب، رنگ دوم را به عنوان رنگ ترکیب شونده با رنگ اصلی و رنگ سوم را برای ایجاد تفاوت و جلوگیری از یکنواختی انتخاب کنید. در کنار رنگ سفید، می‌توانید از رنگ‌های بژ، خاکستری و مشکی کمک بگیرید تا پالت رنگی‌تان تکمیل شود.

نورپردازی

از اصول اولیه این سبک استفاده حداکثری از نور طبیعی روز است.  تحقیقات نشان داده است که تابش نور طبیعی در طول روز به اتاق در روحیه شما تاثیر بسزایی داشته و باعث افزایش سطح هوشیاری و انرژی شما خواهد شد. در نورپردازی مصنوعی هم از رنگ های ملایم و خنثی مانند سفید و آبی ملایم استفاده می شود.

مبلمان

هر چه مبلمان کمتر؛ بهتر! دقیقا می توانید شعار این سبک را در همه جنبه ها و بخش های طراحی این سبک حتی در نوع انتخاب مبلمان، به کار ببندید و تا حد امکان تمام سطوح را خلوت و ساده نگهدارید و خود را از هرگونه شلوغی و تزیینات اضافی در فضا و نیز مبلمان پر جزییات رها کنید، بدین شکل خودتان را در معرض رهایی و آزادی فکری کامل قرار دهید. در این نوع طراحی، اتاق ها معمولا بر اساس کاربردشان ساخته می شوند و هیچ راهی بهتر از نمایش مبلمان مناسب اتاق، در وسط آن به عنوان نقطه اصلی جلب توجه، وجود ندارد.

کابینت

اصول چینش مبلمان در این سبک به این صورت است که مبلمان قلب فضای شما است که با فضای خالی اطراف احاطه شده است تا تمام تمرکز فضا را به سمت خود جلب کند. همچنین توجه داشته باشید که از وسایلی استفاده کنید که چند عملکردی باشند تا از زیاد شدن تعداد وسایل در فضا جلوگیری کنید.

مواد و متریال

استفاده از ساده ترین متریال ها و مصالح طبیعی را می توان در این سبک دید. مانند استفاده از چوب، بتن، شیشه و سنگ و … که کمترین پرداخت ها را شامل می شوند. هر چه طبیعی تر و خام تر، بهتر.  همچنین استفاده از پوشش ساده‌ی ف در مبلمان و لوازم دکوری از ویژگی های سبک مینینمال است. سطوح فی با انعکاس نور باعث می‌شوند که فضای شما بزرگتر بنظر برسد. همینطور آن‌ها به خوبی با انواع رنگ و دکوراسیون‌ها ترکیب شده و شما هیچ نگرانی از جهت نخواهید داشت.

کف

معمولا می تواند از جنس هر چیزی باشد؛ مانند کف چوبی (پارکت و لمینت) ، بتونی، سنگ، سرامیک و غیره. اما توجه کنید که می بایست کاملا خلوت طراحی شود. مثلا با قراردادن یک قالی در اتاق، تا بدین شکل به فضا هم رنگ و لعابی داده شود و همچنین به خلق یک نقطه کانونی در فضا کمک کرده باشد.  توصیه ما به شما استفاده از متریال چوب است تا علاوه بر جلوگیری از یکنواختی در فضا به القای حس گرما کمک کند. چوب با حس طبیعی و گرم خود می تواند فضا را دست خوش تغییراتی دلنشین کند.

 دیوارها و کابینت ها

کابینت

دیوارهای خود را تمیز و ساده طراحی کنید. فقط یک یا دو قطعه اثر هنری ساده و بی آلایش را برای دیوار فضایتان انتخاب کنید. همچنین می توان از یک رنگ روشن مات برای اضافه کردن به دیوار استفاده نمود تا از شدت خنثی بودن فضا کاست. تا بدین شکل کمی در فضا کنتراست لازم را ایجاد نمود و فضا کاملا یکدست و بی روح جلوه نکند.

انبار یا کمد

وسایل اضافی  را به انبار انتقال دهید. زیرا در این سبک اثری از کلکسیون وسایل و تجهیزات اضافی دیده نمی شود. استفاده از قفسه ها و  محفظه های نگهداری وسایل به صورت مخفی و به دور از دید توصیه میشود. می توانید این کمدها را پشت در بسازید، یا یک سری کشو در طرح خود در نظر بگیرید. اما نکته مهمی که باید به آن توجه کنید این است که کلید داشتن خانه ای مینیمال، جلوگیری از بهم ریختگی و شلوغی فضا است. این روش کمک بسیاری برای نظم دهی و سازمان دهی ذهنی شما و فضایتان می کند.

نام چندین طراح و معمار معروف سبک مینیمال کابینت

• ان سوفی گونیو Anne Sophie Goneau
• دفتر فرانت توکیو FrontOfficeTokyo
• استودیو رار Rar Studio
• رائول سانچز Raúl Sánchez
• استودیو تنک studio  TANK
• استودیو تولدانو Toledano Architects

چکیده ای از ویژگی های سبک مینیمال کابینت

• به کارگیری نور طبیعی در فضا
• فضاهای بزرگ به همراه پلان اپن یا باز
• استفاده از کمترین تعداد مبلمان و دکوریجات در فضا
• فقط به کارگیری ضروریات و دوری از هرگونه اضافه گویی
• پیروی از قانون هر چه ساده تر و کمتر، بهتر.( less is more)
• ستفاده از رنگ های خنثی، خنک و مات در فضا و دکوراسیون
• استفاده از نورپردازی ملایم و خنثی مانند رنگ های سفید یا آبی
• به کارگیری اجزا و جزییات غیر ضروری متعلقات به همراه فضاهای نگهدارنده به صورت مخفی
• کابینت